O programa mal chamado de gratuidade solidaria para o curso 2010-2011 incorpora altas doses de fomento do picarismo e uso indebido de axudas ou de estupidez.
O artigo 10 da orde leva o seguinte título: “Adquisición de libros de texto, materiais curriculares e materiais didácticos complementarios”, pero xa ao logo do articulado resume o todo co seguinte binomio “os libros e material escolar”. Este binomio resume o que di o título? Ou vai máis aló?
Como lle xurdían dúbidas a un libreiro da contorna de Compostela chamou a un dos teléfonos de referencia e preguntou… e a resposta foi que por material escolar todo agás “folios” e mesmo, esa voz telefónica, aludiu a que mesmo pode darse o caso dalgún pai ou dalgunha nai que teñan xa os libros por parte de alguén e que poden gastar o cheque só en “material escolar” (entendendo aquí, bolis, mochilas, libretas, rotuladores…).
Unha axuda pública sempre debe ser fiscalizada coa máxima transparencia e co máximo rigor sendo que o material adquirido debe figurar detallado en facturas. Pero na Consellaría de Educación deben pensar que iso é “anacrónico” e que aqui vale todo.
Quizais, estamos ante un estúpido caso de malos tratos ao dicionario, xa que o epígrafe do art. 10 citado non pode ser asumido polas palabras “mochila”, “boli”, “rotulador”, “libreta” (que outra cousa non entenderá calquera persoa por material escolar e que outras cousas non entrarían se non se obriga a xustificar e detallar que se compra)…ou acaso son libro de texto, material curricular ou material didáctico complementario?
O feito de que esa voz responsable dera a entender que entra material escolar de todo tipo permitiría a discriminación entre as librerías que son só librerías e as librerías que tamén teñen papelería (por exemplo, grandes superficies comerciais).
Desde Esquerda Unida esiximos a máxima transparencia e rigor co diñeiro público e reclamamos que por material escolar hai que entender aos “materiais curriculares e materiais didácticos” e non o que se lle veña in mente aos proxenitores.
