Orgullo é educación pública

A educación é unha ferramenta imprescindíbel para a inclusión e o respecto da diversidade afectivo-sexual e de xénero. Sen embargo, a realidade é que o “bullying” ou acoso transfóbico, lesbofóbico, bifóbico ou homofóbico segue estando presente en máis da metade dos casos de acoso escolar no Estado español, e o número de suicidios de mozas e mozos fóra da norma heterosexual/cisexual segue representando o triple dos casos da poboación nova en xeral.

Esta non é, pois, unha cuestión de corrección política senón de perigo real para o alumnado. Pero, no Estado español, a educación na diversidade brillou sempre pola súa ausencia. A boa vontade de profesionais sensibles a esta realidade vense topando coa inexistencia de espacios curriculares axeitados para abordar esta problemática nas aulas e a belixerante oposición a unha educación non discriminatoria por parte da dereita e a xerarquía católica alí onde teñen un mínimo de poder. Esta preocupante situación non conseguiu resolverse coa aparición fugaz dunha ‘Educación para a Cidadanía’ carente de medios para a formación do profesorado, e que volveu deixar en mans da correlación de forzas en cada centro educativo algo tan básico como é o respecto aos dereitos do alumnado e das súas familias.

Sen embargo, o goberno do PSOE seguiu asegurando anualmente o desvío de millóns de euros públicos á impartición da asignatura de relixión e miles de millóns a subvencionar centros de enseñanza confesionais, ámbitos ambos atravesados polas fobias discriminatorias que impulsa a xerarquía católica. Estos son os antecedentes que nos levan á situación que hoxe experimenta a educación.

Actualmente, e tras casi dous anos de incremento das privatizacións e dos duros recortes na educación, cun profesorado asfixiado pola merma de recursos e o incremento de horas lectivas, é xa imposíbel suplir cunha boa vontade a atención á diversidade en calquera das súas formas. A posición do alumnado ou das familias fóra da heteronormatividade debilítase por momentos, e as posibilidades de que o conxunto do alumnado reciba unha educación na diversidade integral e transversal desaparecen. A violencia machista e o acoso de raíz heteropatriarcal no ámbito educativo medran alarmantemente e sen contención posíbel. E cando os desenlaces son fatais, os responsábeis políticos da dereita limítanse a preguntarse “como puido acontecer”, e a recetar man dura como única solución, pechando así un círculo que só conduce a máis autoritarismo e a máis violencia. Porque tamén na educación, non son axustes, senón roubos e mutilacións.

Nesta situación, o goberno do PP pretende afondar aínda máis na mercantilización do ensino, que xa permitía o PSOE, coa aprobación da lei Wert, a llamada LOMCE: un instrumento pensado de principio a fin para producir man de obra dócil e barata e para segregar ao alumnado por clase social, pero incluso por sexo; para blindar as subvencións públicas a centros de ensino segregado, abrindo máis vías á  privatización, convertindo os consellos escolares en meros órganos consultivos, recentralizando as decisións sobre a educación a nivel estatal e convirtindo a religión nunha asignatura evaluábel con incidencia nos promedios de calificación. Unha norma, en definitiva, para expulsar da escola todo valor e principio que non sexa o da caverna católica ou ultraliberal.

A Área de Liberdade de Expresión Afectivo Sexual de Esquerda Unida (ALEAS-EU), como todas aquelas persoas que se sitúan fronte ao heteropatriarcado, sabemos que o noso sitio está xunto a quen se opón á invasión ultraliberal da educación, porque só unha educación para as persoas e non para o lucro privado abrirá espacios para a liberdade, a diversidade e a igualdade de dereitos.

Por iso, neste momento, con toda a comunidade educativa, ALEAS-EU está en pé coas mareas verdes, cos sindicatos do profesorado, coas organizacións estudiantís e coas asociacións de nais e pais, con quen di basta, con quen valeirará as aulas e encherá as rúas este xoves, 9 de maio.

Porque queremos ensinar e aprender a amar e a disfrutar, non a escondernos nin a ser man de obra escrava. Por unha escola pública, laica, incluínte e de calidade, de tod@s e para tod@s.

 

Relacionados